kwiecień 2012 – kronika parafialna

5 kwietnia 2012 – Wielki Czwartek

Wielki Czwartek biskupi i królowie polscy obmywali nogi dwunastu biedakom na znak pokory i równości wobec Boga. Obrzęd ten – odprawiany na pamiątkę obmycia nóg apostołom przez Chrystusa podczas Ostatniej Wieczerzy – znany jest do dziś.

Wieczorem, o godz. 18:30 ksiądz proboszcz Walenty Królak odprawił uroczystą Mszę Świętą Wieczerzy Pańskiej. Przy ołtarzu stanęli wszyscy księża pracujący w naszej parafii: Walenty Królak, Carlos Damaglio, Jan Lorenz, Moisés Marin Perez, diakon Sebastian Wawrzyński oraz gościnnie ks. Genadij Kozlow. Po homilii odbył się obrzęd umywania nóg. Ks. proboszcz po zdjęciu ornatu obmył stopy 12 wybranych mężczyznom. Komunia św. udzielana była wszystkim pod dwoma postaciami: Ciała i Krwi Pańskiej. Na zakończenie uroczystości Najświętszy Sakrament został przeniesiony do specjalnie przygotowanej kaplicy, zwanej ciemnicą. Tam do późnych godzin wieczornych wierni mogli czuwać wraz z Jezusem.

6 kwietnia 2012 – Wielki Piątek

Dniem największej żałoby jest Wielki Piątek. Z ołtarzy znikają wtedy kwiaty i świece, puste są tabernakula, a obrazy z wizerunkiem Chrystusa – zasłonięte. Zachowała się wielowiekowa tradycja odsłaniania w Wielki Piątek w kościelnych nawach Grobów Chrystusa, odwiedzanych tłumnie przez wiernych.

O godz. 18:30 ksiądz proboszcz Walenty Królak wraz z księżmi: Carlosem Damaglio, Janem Lorenzem, Moisésem Marin Perez, diakonem Sebastianem Wawrzyńskim oraz gościnnie ks. Genadijem Kozlowem odprawił Liturgię Męki Pańskiej. Rozpoczęła się milczeniem całego kościoła. Prezbiterzy upadli na twarz, a ludzie klęcząc milczeli. Jest to upokorzenie się człowieka wobec Boga, a także wyrażenie smutku i bólu całego Kościoła. Następnie czytano opis proroctwa Izajasza o mękach i cierpieniu Mesjasza oraz opis Męki Pańskiej według św. Jana. Odsłonięto i wniesiono Krzyż i księża wraz z wiernymi oddali cześć krzyżowi poprzez pocałunek. W tym czasie schola parafialna śpiewała pieśni pasyjne. Po Komunii Świętej, na koniec Liturgii, Najświętszy Sakrament przeniesiono do Bożego Grobu i wystawiono go w monstrancji nakrytej przezroczystym białym welonem. Żałobna adoracja trwała do późnych godzin nocnych i przez cały następny dzień do Wielkiej Nocy Zmartwychwstania.

7 kwietnia 2012 – Wielka Sobota

Przez cały dzień (od 7:30 do 17:30) księża święcili pokarmy przyniesione w koszyczkach przez wiernych. Można było nabyć też buteleczki z wodą święconą, którą w czasie kolędy, kapłani poświęcają nasze mieszkania.

O godz. 19 odbyła się najważniejsza celebracja w Roku Liturgicznym – Wigilia Paschalna w Świętą i Wielką Noc Zmartwychwstania. Jest to naprawdę Wielka Noc, bo w niej oceniamy w sposób sakramentalny mocą Ducha Świętego to najważniejsze wydarzenie w dziejach świata i ludzkości, jakim było przejście (pascha) ze śmierci do nowego życia przez zmartwychwstanie. Ta tajemnica zbawcza w liturgii tej nocy stanie się dla nas teraźniejszością. Uobecniają nam ją przede wszystkim dwa sakramenty paschalne: chrzest i Eucharystia. Cała dynamika nocy paschalnej koncentruje się wokół nowego życia w Chrystusie, dlatego też cała jej liturgia pełna jest symboli życia: światło – słowo – woda i uczta. Znaki te stanowią również główną treść kolejnych części liturgii Wigilii Paschalnej: liturgia światła, liturgia słowa, liturgia chrzcielna, liturgia eucharystyczna – uczta paschalna. Uroczystej Liturgii Wigilii Paschalnej przewodniczył ksiądz proboszcz Walenty Królak wraz z księżmi: Carlosem Damaglio, Janem Lorenzem, Moisésem Marin Perez, gościnnie Genadijem Kozlowem oraz diakonem Sebastianem Wawrzyńskim. Ponieważ było jasno na dworze Liturgię rozpoczęliśmy od czytań Ewangelii Starego Testamentu. Po ściemnieniu, przed kościołem ks. proboszcz poświęcił ogień, od którego zapalił paschał – symbol Chrystusa. Na świecy paschalnej kapłan skreślił krzyż i litery: Α (alfa) i Ω (omega). Oznacza to, że na początku był Bóg i on też przyjdzie na końcu jako miłosierny sędzia. Na paschale kapłan zapisał datę 2012, chcąc podkreślić, że Chrystus przechodzi od punktu alfa (od stworzenia świata) do punktu omega (końca świata) historii zbawienia, która przechodzi również przez ten konkretny rok. Ponadto kapłan wbił w paschał pięć gwoździ (gron) symbolizujących pięć ran Chrystusa. Swoją symbolikę ma również światło świecy paschalnej, rozjaśniające mroki ciemnego kościoła, odwołuje się do Chrystusa, który rozprasza mroki ludzkiego życia, nadając mu sens, a także do stworzenia świata kiedy w mrokach ciemności rozbłysła światłość. Z zapalonym paschałem i śpiewem Światło Chrystusa procesja weszła do przyciemnionego kościoła. Wszyscy zapalili od paschału świece. Po wyśpiewanej przez ks. Moisesa modlitwie, zapaliły się w kościele światła. Dźwiękiem dzwonków i dzwonu kościelnego oraz śpiewając hymn „Chwała na wysokości Bogu” przeszliśmy do Ewangelii Nowego Testamentu. Następnie ks. proboszcz poświęcił od paschału wodę chrzcielną. My wszyscy wierni przy zapalonych świecach odnowiliśmy swoje przyrzeczenie wiary zawarte podczas chrztu świętego , a następnie przystąpiliśmy do Liturgii Eucharystycznej. Jezus, który z miłości do człowieka ofiarował się w zbawczej ofierze, który powstał z martwych i dał udział w swojej łasce przez chrzest, karmi nas swoim Ciałem i Krwią, które są pokarmem na życie wieczne.