sierpień 2010 – kronika parafialna

Sierpień 2010

15 sierpnia – Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – Święto Matki Bożej Zielnej

Na mszach św. księża poświęcali zioła i kwiaty przyniesione przez parafian jako wyraz podziękowania Matce Bożej za owoce naszych pól. 15 sierpnia to także dzień, w którym modliliśmy się dziękując za „Cud nad Wisłą” – 90 lat temu.

8 – 21 sierpnia

Grupa dzieci przebywała na 2 tygodniowych koloniach letnich zorganizowanych przez naszą parafię w Bieszczadach. Mieszkali w hotelu „Jawor” w Polańczyku. Opiekę nad nimi sprawowali: ks. Pedro Guzman, siostra Iwona i wychowawcy.

26 – 28 sierpnia – 40-godzinne nabożeństwo odpustowe

Do uroczystości odpustowej ku czci naszego patrona Świętego Augustyna (28 sierpnia) przygotowaliśmy się uczestnicząc w 40-godzinnym nabożeństwie odpustowym. Rozpoczęło ono porannymi mszami świętymi w dniu 26 sierpnia, w Święto Matki Bożej Częstochowskiej. W południe mogliśmy uczestniczyć w Modlitwie Różańcowej wraz z Legionem Maryi i Żywym Różańcem, a o godz. 15 odmówić Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Od godz. 9:30 parafianie zostali zaproszeni do adoracji Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie wystawionym w głównym Ołtarzu aż do godz. 21, kiedy to odśpiewanie Apelu Jasnogórskiego przed ołtarzem Matki Bożej Częstochowskiej kończyło dzień.

28 sierpnia o godz. 18:30 odbyła się główna msza św. odpustowa ofiarowana za wszystkich parafian. Uczestniczyli w niej: ks. proboszcz Walenty Królak, kapłani z naszej parafii oraz księża zaprzyjaźnieni z parafią. Na zaproszenie księdza proboszcza wieczornej mszy świętej przewodniczył ks. prałat Wiesław Kądziela, a homilię o życiu i działalności św. Augustyna wygłosił ks. Stanisław Guzek. Na zakończenie nabożeństwa wszyscy mogliśmy ucałować relikwie św. Augustyna. Za słowami św. Augustyna: „Niespokojne jest serce moje póki nie spocznie w Bogu” bielanki rozdawały parafianom i gościom słodkie „Serca Augustyńskie”, które były prezentem od ks. proboszcza.

Odpust parafialny, czyli święto patronalne kościoła parafialnego jest przede wszystkim świętem wspólnoty wiernych tworzącej daną parafię. To szczególny czas łaski i Bożego miłosierdzia. To dzień, w którym każdy wierzący ma okazję doświadczyć w sposób bardzo konkretny łaski Bożej miłości, wyrażającej się w darze odpustu (dla uzyskania odpustu wymagane są zwykłe warunki, czyli stan łaski uświęcającej, odmówienie modlitwy Ojcze nasz i Wierzę w Boga oraz modlitwy w intencjach Ojca Świętego). W końcu daje okazję poznania świętego patrona parafii i uwielbienia Boga za jego orędownictwo i opiekę. Świętowanie odpustu parafialnego przypomina także o powołaniu do świętości każdego chrześcijanina.