Dniem największej żałoby jest Wielki Piątek. Z ołtarzy znikają wtedy kwiaty i świece, puste są tabernakula, a obrazy z wizerunkiem Chrystusa – zasłonięte. Zachowała się wielowiekowa tradycja odsłaniania w Wielki Piątek w kościelnych nawach Grobów Chrystusa, odwiedzanych tłumnie przez wiernych.

O godz. 18:30 ksiądz proboszcz Walenty Królak wraz z księżmi: Carlosem Damaglio, Janem Lorenzem, Moisésem Marin Perez, diakonem Sebastianem Wawrzyńskim oraz gościnnie ks. Genadijem Kozlowem odprawił Liturgię Męki Pańskiej. Rozpoczęła się milczeniem całego kościoła. Prezbiterzy upadli na twarz, a ludzie klęcząc milczeli. Jest to upokorzenie się człowieka wobec Boga, a także wyrażenie smutku i bólu całego Kościoła. Następnie czytano opis proroctwa Izajasza o mękach i cierpieniu Mesjasza oraz opis Męki Pańskiej według św. Jana. Odsłonięto i wniesiono Krzyż i księża wraz z wiernymi oddali cześć krzyżowi poprzez pocałunek. W tym czasie schola parafialna śpiewała pieśni pasyjne. Po Komunii Świętej, na koniec Liturgii, Najświętszy Sakrament przeniesiono do Bożego Grobu i wystawiono go w monstrancji nakrytej przezroczystym białym welonem. Żałobna adoracja trwała do późnych godzin nocnych i przez cały następny dzień do Wielkiej Nocy Zmartwychwstania.